Maureen Ghazal schrijft poëzie en proza en maakt beeldend werk. Ze onderzoekt de betekenis van geboortegrond en moedertaal, ontworteling en verplaatsing. Haar teksten zijn filmisch en poëtisch en voeren langs verschillende landschappen. Het lichaam speelt een grote rol in haar werk evenals klank en taal die zowel in vorm als thematiek terugkomen. Op het papier laat ze haar moedertaal klinken dat het Nederlands is, tast ze het Arabisch af en laat ze de twee talen die in tegengestelde richting lezen, elkaar ontmoeten. De stem op het papier fluistert, zingt, pauzeert en gaat na waar die in het landschap resoneert.